Dúas vilas, dous pozos, dous cadáveres... e un asasino

A Antonio Caba coñecíao medio Manzanares. De portas para fóra era un home sociable que ata facía amizade con algúns axentes da Garda Civil, pero de portas dentro só era un vendedor de leiras apurado por débedas e embargos. Presuntamente, matou dous empresarios movido polo diñeiro que tanto necesitaba.

O seu primeiro suposto asasinato foi no verán de 2019. A vítima, un empresario de Vitoria, Jesús María González Borrajo, con quen intermediou na venda de coches de luxo. Tres anos despois matou supostamente a Juan Miguel Isla, para quen tamén mediou na compra de leiras.

Unha rápida denuncia

Todo comezou o 22 de xullo de 2022 en Italia cando ás nove da mañá Nardy, a parella de Isla, chamou reiteradamente ao empresario sen resposta. Non era habitual nel.

Sabía que Isla saíra de San Juan (Alacant) para durmir na súa casa de La Torre, en Manzanares (Cidade Real). Un traballador confirmoulle que o empresario saíu de alí ás 7:20 horas.

Ao día seguinte Nardy voou a España e acudiu á Garda Civil. Rapidamente descartouse a súa relación coa desaparición. Só fixo o que había que facer: denunciar antes de que se cumprisen as 24 horas.

Mentres, a Garda Civil pescudou que Isla quedara ás 8:00 horas con dous empresarios en La Solana para recibir 50.000 euros en efectivo pola venda dunha leira. Antonio Caba, o Corredor, como o coñecían en Manzanares, era o intermediario.

Así o corroborou Caba, quen explicou que tras recibir o diñeiro, unha hora despois, volveron a Manzanares e despedíronse.

Os feitos tiñan certa similitude coa desaparición en Manzanares en 2019 doutro empresario despois dunha transacción económica similar e co mesmo intermediario: Caba.

Pero había que encaixar as pezas e obter probas que presentar ao xuíz.

Chega a UCO

Así que a Comandancia provincial da Garda Civil requiriu á Unidade Central Operativa (UCO) do corpo, que sumou medios e experiencia ao traballo da Unidade Orgánica de Policía Xudicial de Cidade Real.

Revisión de cámaras, entrevistas á contorna do desaparecido, inspeccións oculares... E todas as hipóteses tocadas para centrarse no móbil máis probable: o económico.

Porque os 50.000 euros que cobraría Isla só eran a cuarta parte doutros tres pagos anteriores, tamén en negro, pola mesma cantidade. Onde estaban?

A noticia da desaparición correu como a pólvora mentres Caba estendía o rumor de que foi voluntaria porque Isla estafara os empresarios.

Pero a Garda Civil non tragou. Os compradores colaboraron e mostraron xustificantes dos pagos. A Confederación Hidrográfica do Guadiana negou o que insinuaba Caba, que se trasladaron a dereitos da auga a outra leira, o que diminuiría enormemente o seu valor.

As contas tampouco avalaban a presunta estafa baseada na existencia dunha hipoteca sen cancelar sobre a leira en venda.

Ao facer números, constatouse que Isla vendía a leira por 1,35 millóns de euros. Xa recibira dúas transferencias legais de 200.000 euros cada unha, ás que se sumaban os 200.000 euros en efectivo.

Iso supoñía a metade do valor da venda e con ese diñeiro e a outra metade -esta formalizaríase en notaría-, Isla podería cancelar a hipoteca aínda pendente. A posible estafa non se sostiña.

As cámaras

Os axentes revisaron todas as cámaras de Manzanares, que situaron a Isla o 22 de xullo no seu Renault Clio indo cara ao municipio.

Parou a tomar café, despois aparcou na rúa onde se instala o mercadillo, subiu ao BMW X5 de Caba e seguiron dirección Membrilla para ir a La Solana a cobrar o diñeiro.

Caba relatou que volveron, que deixou a Isla onde aparcou o coche e que xa non soubo máis. Esta versión podía "encaixar".

Pero, onde foi Isla, se é que colleu o seu coche?

Volveron revisar as cámaras e comprobaron que o Clio abandonou Manzanares horas máis tarde, ás 13:45, e que o seu condutor encheu nunha gasolineira, comprou avituallamento e seguiu en dirección Albacete/Alacant.

Non conducía Isla, senón un amigo de Caba: Gaspar Rivera. Ambos tiñan moita relación, pero parecía que conviñeran non falar nunca do desaparecido.

Descartada a participación doutros sospeitosos, priorizouse a procura do coche en talleres de despezamento, leiras e municipios, sen éxito.

Aparcado na rúa Virxe do Pilar

Así, a Garda Civil acudiu á colaboración cidadá e difundiu imaxes do coche á primeira hora do pasado 25 de xaneiro. Ás 21:20 horas unha muller avisou de que estaba aparcado á beira da súa casa.

Precisamente, na rúa Virxe do Pilar -a patroa da Garda Civil-, unha feliz coincidencia que xerou moito medo en Rivera. "Algo están a tramar", chegan a dicir Caba e el nunha conversación interceptada.

As pescudas levaron ata a compra dunha leira en Valdepeñas por parte dos sospeitosos apenas uns días antes da desaparición de Isla. Estaban interesados en que tivese pozo.

Caba púxoa a nome dunha asesoría xestionada por un amigo, que tamén figuraba de titular nunha conta cuxa tarxeta de crédito usaba o Corredor". E en todo aquilo que lle puidese ser embargado a Caba.

29 minutos para matar

As cámaras axudaron ao relato dos feitos. Ás 8:38 horas Isla e Caba regresaron de La Solana no BMW deste último e ás 9:07 viuse a este, xa só, entrando en casa. Non se levou o móbil nin conectado a alarma da súa vivenda para evitar deixar rastro dos seus movementos mentres executaba a cabo o seu macabro plan.

Ás 9:11 horas puxéronlle unha multa por aparcar, apresuradamente, sobre a beirarrúa fronte á súa casa. Tiña que deixarse ver canto antes e facer unha vida normal. Mesmo realizou chamadas sen importancia.

Rivera, mentres, estaba cada vez máis nervioso porque a Garda Civil andaba preguntando pola leira do pozo. Chamou a Caba, víronse e a súa conversación practicamente delatounos.

Como os delatou que polo menos dúas veces deixaron os seus móbiles noutro lugar e desde a A-4 controlaban a leira que compraron para ver se había presenza policial.

Armado ao rexistro

A Garda Civil conseguiu unha orde de rexistro da leira de Valdepeñas, a que xerara tanto temor en Caba e Rivera. O primeiro chegou co seu avogado e cunha arma de fogo e outra branca. Tiña licenza, pero non para calquera situación, así que os axentes retiráronllas antes de permitirlle acceder á parcela.

No pozo observaron unha lona branca. Un montañeiro da Garda Civil descendeu e descubriu o corpo de Isla.

Rivera confesou no xulgado, pero Caba non dixo nin unha palabra. E iso que a chave que abría o pozo estaba no seu coche. Nin se inmutou, máis preocupado do seu aspecto físico porque levaba barba de dous días.

Un mes máis tarde foi detido un irmán de Isla tras entregar á Garda Civil unha pistola que, segundo dixo, déralle Caba nunha data coincidente coa desaparición do empresario. Ata o de agora, só se lle puido imputar tenencia ilícita de armas.

Que se saiba, aínda non se determinou como foi asasinado Isla. Na autopsia preliminar non apareceu ningún proxectil nin marcas de balas, pero é que o corpo estaba moi deteriorado tras nove meses no pozo.

Un "dous por un"

Sen escapatoria algunha, Rivera optou por colaborar porque quizais a súa confesión podía axudarlle a suavizar a súa condena.

Comisionados polo fiscal, os axentes desprazáronse ata os lugares sinalados por Rivera: unha nave en Manzanares, unha casa de campo cunha cheminea e un pozo de sondaxe.

Foi na nave onde Caba supostamente matou o empresario de Vitoria, Jesús María González Borrajo, para quedar co diñeiro de transaccións comerciais nas que intermediou. Desmembrou o seu corpo, queimou o torso na cheminea da casa e lanzou o resto no pozo de sondaxe.

Rivera axudou a Caba nese crime e sinalou aos axentes o pozo onde lanzaron o corpo, pero non estaba seguro debido ao tempo transcorrido, polo que a Garda Civil indagou polos seus medios e descubriu outro pozo coincidente co descrito polo detido.

Alí, e grazas ao traballo e pericia dun enxeñeiro de Miguel Esteban que fabricou varios dispositivos especiais debido á estreitura e profundidade do pozo, localizáronse restos do empresario vitoriano.

Os asasinos evolucionan nas súas técnicas. Caba, se finalmente é condenado polos dous crimes, involucionou. No primeiro esforzouse por facer desaparecer o corpo. No segundo, confiado por non ser descuberto en tres anos, relaxouse, pero a Garda Civil desenmascarouno.