Dous condutores chegan ás mans por aparcar no hospital de Conxo, en Santiago

Empezan mal, e acaban bastante peor. Chegan ás mans.

É a imaxe da frustración levada ao límite no aparcadoiro do hospital de Conxo, en Santiago. 

"É o que hai. Chega un, métese e tes que marchar porque senón armas unha bronca, e para que? Hai que respectar o sitio de quen está diante", sentenza un usuario á espera dun sitio.

A trasfega de coches e de pacientes nos aparcadoiros dos hospitais galegos é constante pero faltan prazas e sobran enfermos. 

"É unha pobreza. Vén un cun enfermo, a min deixoume aquí o marido e teño que esperar mentres el vai aparcar, se ten onde e senón ten que estar no coche ata que teña sitio".

"Os coches búscanse a vida e aparcan onde poden, mentres non veña o guindastre e os leve"

O guindastre non vai porque é un recinto privado no que a Policía Local non ten competencias. Aquí rexe a lei do máis hábil. 

"Cando vexo que vén alguén coas chaves, pregúntolle: vai sacar o coche? Dime que si e dime: alí". "Esperar e que teñas sorte de que ese non che teña o sitio xa ocupado". "Nós vimos tres. Dous para ira á consulta e eu para esperar no coche". "Éme máis fácil que me deixen aquí para entrar á cita á miña hora".

É a carioca que se morde a cola porque, sabendo das complicacións que hai, chegan moito antes da hora, sen tempo a que saian uns da consulta para aparcar os seguintes.  

"Xa veño con media hora ou corenta minutos de antelación porque entre que deixo a miña nai e vou aparcar, preciso uns vinte minutos, cun pouco de sorte". "Hai que vin cunha hora de antelación ou máis".

E, se hai sorte, bingo!

"Saen agora dúas señoras, a ver se alomenos chego non perdo a cita". "No CHUS é outra cousa porque hai un 'párking', págase pero alomenos vas para alí".

Hai que pagar e a que prezo!

"O outro é para os que levan coches de alta gama". "Nós temos vido e pagar nove ou dez euros nunha mañá".

Despois da queixa, queda tirar de resignación, porque solución non ven e chegar ás mans non é bo plan.