Tres aseguradoras, condenadas a indemnizar con 5,1 millóns á armadora do Villa de Pitanxo

A sentenza do Xulgado do Mercantil número 2 de Pontevedra; que condenaba tres aseguradoras a indemnizar con 5,1 millóns de euros a Pesqueira Nores, armadora do buque Villa de Pitanxo adquiriu firmeza, segundo informan fontes do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG).

Así se fixo constar nunha dilixencia emitida o pasado 30 de outubro, a instancia de todas as partes procesuais, que presentaron un escrito en que manifestaban alcanzar un acordo en canto ao pago das cantidades de condena, ademais dos xuros e as custas.

A maxistrada condenou as tres aseguradoras ao pago de 5,1 millóns á armadora do Pitanxo, que naufragou en augas de Terra Nova en febreiro de 2022, deixando 21 falecidos (só se recuperaron 9 cadáveres) e tres sobreviventes.

Así, a xuíza estimou no seu día a demanda da armadora e impúxolle a Mapfre España Compañía de Seguros e Reaseguros o pago de 3.104.408 euros; á Sociedade de Seguros Mutuos Marítimos de Vigo, de 1.034.802 euros; e á Mutua de Seguros de Armadores de Buques de Pesca en España, de 1.034.802 euros.

Na súa resolución, con data do 31 de xullo pasado, a maxistrada sinalou que non se discute nin o aseguramento nin a vixencia das pólizas, e apunta que "os termos contractuais pactados son totalmente claros, en canto a incluír dentro da cobertura de riscos a perda total do buque por naufraxio".

Nese sentido, expuxo que está acreditado que o pesqueiro "pasara satisfactoriamente todas as inspeccións regulamentarias esixidas pola normativa de aplicación e tiña todos os documentos e certificados oficiais en materia de navegabilidade e seguridade en regra".

Non se apuntou incumprimento algún

Segundo concluíu, o Villa de Pitanxo "tiña os certificados técnicos renovados despois de pasar diversas inspeccións, tanto por parte dos técnicos da inspección marítima como dos técnicos da sociedade de clasificación". Ademais, o despacho e o certificado de navegabilidade ou de conformidade son "os documentos a través dos cales a autoridade pública competente garante que se cumpren os requisitos para que o buque resulte navegable" e que "non se apuntou incumprimento algún".

Deste xeito, a xuíza respondeu as alegacións da aseguradora Mapfre, que esgrimiu que o buque non cumpría coa normativa nin coas inspeccións, unha alegación "orfa de sostén probatorio".

Ademais, a maxistrada advertiu de que "non se colixe neglixencia algunha imputable ao armador polos contaxios (de COVID-19-) sobrevindos a bordo do buque, constando respecto diso a xestión desenvolvida polo capitán e as medidas para adoptar que se lle indicaron".

Con respecto ao argumento sinalado polas aseguradoras de que o Villa de Pitanxo ía sobrecargado con combustible extra en departamentos non declarados, a xuíza comparte a argumentación dos peritos da armadora demandante, que coinciden "no feito de que a posibilidade de que se usasen os pañois laterais de popa ou pique de proa como tanques de combustible é inverosímil, á vista das múltiples inspeccións realizadas polos inspectores de Capitanía Marítima e por Bureau Veritas poucos días antes da saída do Villa de Pitanxo na súa última singradura".

Por outra banda, tamén rexeitou outra das alegacións das aseguradoras, que sostiveron que o barco saíu do porto cunha escora permanente a babor de tres ou catro graos, que contribuíu a que se producise o afundimento. Nese sentido, a sentenza subliña que, á vista das probas, non pode acreditarse dita afirmación nin que esa circunstancia influíse no naufraxio.

Mesmo aínda que o barco se volvese "innavegable" debido á súa presenza en zona non autorizada por formación de xeo, iso non significa que tal circunstancia quede fóra da cobertura da póliza e que sexa motivo para que a aseguradora non queira indemnizar, recolle tamén a resolución.

Sen causa para quedar exoneradas de indemnizar

"Se o dano ao ángulo de inundación pola tolva de desperdicios do Villa de Pitanxo resultou causa ou non do naufraxio, ou calquera outra diferente apuntada no xuízo, é cuestión que resulta allea á esta controversia civil", explicou a xuíza, que insistiu en que as aseguradoras non achegaron "elementos de proba que permitan identificar unha causa excluínte de cobertura".

Por todo iso, expuxo que non concorre ningún feito que poida xustificar unha exclusión legal ou contractual para quedar exoneradas da súa obrigación de indemnizar. Ao contrario, lembrou que ao asegurado "bástalle con demostrar que o dano -a perda total do buque por naufraxio- se produciu con ocasión da navegación marítima, sen ter que demostrar a causa exacta, como no presente caso aconteceu".