O exnúmero dous de Interior pide a súa liberdade, e di que é un relato "pomposo" e "artificial"

O exnúmero dous do Ministerio do Interior co Goberno do PP Francisco Martínez cuestionou o relato "pomposo" e "artificial" da xuíza para enviarlle a prisión pola súa presunta implicación nunha rede de ciberataques que estaría liderada polo 'hacker' Alcasec, a quen -subliña- só tratou de reconducir "do cibercrime á ciberseguridade".

O exsecretario de Estado de Seguridade solicitou á Audiencia Nacional a súa liberdade nun recurso no que cuestiona os argumentos da maxistrada María Tardón para envialo a prisión provisional o pasado xoves.

"Non será que a imputación de don Francisco Martínez é necesaria para completar o trío que permita falar de organización criminal?", pregúntase con ironía o avogado de quen fora número dous do Ministerio do Interior con Mariano Rajoy na Moncloa.

Ademais de Martínez atópanse en prisión Alcasec e un terceiro investigado, Adrián M. Tamén foi detido en Andorra, o youtuber Álvaro Martín, para quen a Fiscalía pediu a súa extradición.

A xuíza outorga a Martínez un "rol central" na rede de ciberataques que presuntamente lideraba o 'hacker' José Luis Huertas, Alcasec, cunha función que "abarcaría o deseño e a operación da blindaxe legal, patrimonial e institucional", grazas á asesoría do exnúmero dous de Interior, avogado que o asistiu na súa primeira detención en 2021 cando era menor.

Pero o avogado de Martínez, Pedro Colina, rexeita ese suposto "rol central na consolidación e sustentabilidade da organización criminal" e reitera, como fixo na súa declaración, que tratou de "reinserir na sociedade a José Luis Huertas" desde que o representou como avogado, "reconducíndoo desde o cibercrime ata a ciberseguridade, co coñecemento e consentimento da Fiscalía de Menores".

Menciona iniciativas tendentes a introducilo en contornas académicas e profesionais lexítimos, acordos con institucións educativas, programas de formación e actividades relacionadas coa ciberseguridade, e sinala, tamén con ironía, que o Código penal só tipifica o branqueo de capitais e non de imaxe.

Martínez trata de desvincularse de José Luis Huertas, ao sinalar que "nada ten que dicir" sobre os feitos que este protagonizaría: o presunto roubo de datos en organismos públicos e privados e o seu almacenamento masivo e organizado no estranxeiro para o seu posterior uso, análise e comercialización.

A intervención de Martínez, segundo o seu recurso, "limitouse á constitución de dúas sociedades (Horus e Avenio) e á levanza da contabilidade da primeira", aínda que non realizou "un só acto de xestión, administración, dirección ou apoderamento nesas ou outras mercantís".

Respecto ao acceso a un 'bot' de Telegram, facilitado por Huertas, onde efectuou 21 consultas en oito meses, o avogado de Martínez di que "se ignora que consultou" pero que, en calquera caso, non é unha actividade de "blindaxe legal" e "podería tratarse perfectamente dunha consulta profesional enmarcada e protexida polo secreto profesional avogado-cliente".

Segundo o auto, di o avogado, o que se pretende coa prisión é evitar que Martínez "borre a información supostamente aloxada por José Luis Huertas" no servidor suízo dunha empresa, con sede en Zúric, ou na nube de MEGA, aínda que asegura que non pode inferirse a capacidade do exsecretario de Estado de Seguridade para facelo.

E lembra que a Fiscalía aduciu ao risco de que Martínez borrase a información que garda sobre os seus clientes no seu servidor, "non a información subtraída por José Luis Huertas", de modo que entende que se a Policía logrou acceder ao mesmo, o fiscal apoiará a súa petición de liberdade.

A xuíza tamén sospeita que Martínez asesoraría á nai de Huertas para destruír probas. Respecto diso, a defensa alude á dificultade de valorar a "telecapacidade" para "facer desaparecer as evidencias dixitais".