O ciclo 'De lugares e órganos' percorre a memoria musical de Compostela

Cóntannos que a historia dun órgano ha de comezar escoitando o silencio. 

"Os organistas cando deseñan un órgano fano en relación a un espazo concreto", sinala Belén Bermejo, directora artística do ciclo.

"O primeiro que ten que facer o organista é entrar no lugar e escoitalo, antes mesmo de empezar a construír o instrumento", subliña o investigador Andrés Díaz. 

Atopamos o silencio de San Domingos de Bonaval invadido polo son dunha espineta, un instrumento máis manexable. Na sesión da xornada hai concerto e hai tamén unha charla sobre o compositor e organista compostelán frei Bartolomé de Olagüe. A actividade forma parte do ciclo 'De lugares e órganos'. 

"Nalgún momento do século XVII ou XVIII puido haber facilmente máis de 30 órganos en Compostela", apunta Andrés Díaz.

O festival rescata esa memoria de Compostela en música e en espazos. 

"Os espazos que nós chamamos de patrimonio silente, os espazos en que noutrora houbo un órgano".

Só na catedral chegou a haber catro ou cinco órganos. Hoxe quedan poucos en Santiago, coma o de de San Paio de Antealtares ou o da igrexa da Universidade. E preguntamos a un organista que se sente cando se toca un órgano.

"É unha sensación moi especial porque un órgano non é só un instrumento, vai tamén ligado a unha arquitectura e un espazo patrimonial con moitos anos de historia", conta o compositor Fernando Buide.

'De lugares o órganos'. Música e outras paisaxes de Compostela.