Memoria dos últimos barqueiros que cruzaban o Miño en Toén
Trasladaban xente, gando e mercadorías entre Puga (Toén) e Barbantes (Cenlle)
Deixaron de navegar a principios dos setenta, pouco despois da construción do encoro de Castrelo de Miño
Aos seus 81 anos, José Rodríguez aínda lembra por onde cruzaban o Miño entre Puga e Barbantes. Daquela non tiña máis de 60 metros de ancho. É un dos últimos barqueiros, unha actividade que comezou a desempeñar o seu avó a finais do século XIX. Continuaron o seu pai, o seu irmán e mais el, ata que, con 18 anos, a emigración levouno lonxe de Toén. Comezaron cobrando unha peseta por cada persoa que cruzaban, dúas por animal e cinco por carro.
Dende Ourense a Ribadavia non existían pontes, polo que o seu labor era fundamental, lembra o presidente da Asociación Amigos do Patrimonio de Toén, Pablo Sabucedo. A actividade aparece documentada na zona dende o século IX e marcou a historia destas terras e da súa xente. Para que non se esqueza, un panel á beira do Miño, en Puga, lembra a importancia das barcas e o traballo dos barqueiros, inmortalizando as lembranzas de veciños como José.
