Condenan a dez anos de prisión os membros dunha rede que introduciu por Marín cocaína oculta entre plátanos

A Audiencia Nacional condenou a 10 anos de cárcere e 70 millóns de euros de multa os nove integrantes dunha organización criminal dedicada ao narcotráfico que introduciu máis de 1,6 toneladas de cocaína a través dos portos de Marín e de Valencia, entre novembro de 2019 e maio de 2020.

A Sección Cuarta da Sala Penal condena os acusados, na súa maioría neerlandeses, por un delito contra a saúde pública, en relación con substancia que causa grave dano (cocaína), en cantidade de notoria importancia, no seo dunha organización criminal e desenvolvendo condutas de extrema gravidade, mentres que absolve un décimo acusado por falta de probas incriminatorias.

Os maxistrados explican nos feitos probados da sentenza como en novembro de 2019 o Equipo contra o Crime Organizado da Garda Civil en Galicia (UCO-ECO Galicia) iniciou unha investigación relativa a unha armazón criminal que, de forma estable, reiterada e ininterrompida, se dedicaba á introdución de enormes cantidades de substancia estupefaciente, preferentemente cocaína, que chegaba a través de distintos portos oculta en buques portacontedores procedentes de Latinoamérica e mesturada con mercadoría lícita como plátanos, fabas ou pezas de helicóptero.

Con tal propósito criminal, continúa o Tribunal, aproveitando os recursos financeiros de que dispoñían e coa finalidade de facilitar a chegada da droga e a súa posterior extracción dos contedores e dos portos para a súa distribución e venda dentro e fóra das fronteiras nacionais, os membros desta armazón criminal propiciaron os contactos con axentes da Garda Civil encubertos destinados, inicialmente, no Porto de Marín, lugar ao que ían atracar os primeiros barcos cos contedores que traían droga.

A organización ofrecía aos axentes pagarlles cunha parte da droga introducida en España ou con diferentes cantidades a cambio dos seus servizos de facilitar a loxística necesaria e idónea para a realización das operacións de tráfico de drogas.

De inicio, as actividades de introdución de droga camuflada entre mercadoría legal centráronse no Porto de Marín, pero despois estendéronse ao Porto de Valencia, onde tamén recalaban barcos que albergaban contedores.

A Sala condena os acusados, cuxo líder non puido ser xulgado por atoparse en rebeldía, por catro alixos concretos: dous deles no Porto de Marín de 663 e 156 quilos, respectivamente, en novembro de 2019 e marzo de 2020, e por outros dous no Porto de Valencia de 601 e 223 quilos, en marzo e maio de 2020, todos eles cun valor superior aos 61 millóns de euros.

A figura dos axentes encubertos

A Sala analiza a figura dos catro axentes encubertos da Garda Civil que simularon colaborar coa trama criminal e rexeita calquera conduta irregular destes, cuxa actuación estaba debidamente autorizada polos órganos xudiciais correspondentes. Descarta tamén a vulneración do dereito á intimidade alegada polas defensas, pois a intervención dos axentes encubertos estaba dirixida e conectada á investigación do delito sobre o que viraba a investigación e foi sobre o que virou a petición do decreto do fiscal.

Igualmente, rexeita que se trate dun caso de delito provocado, como sostiñan as defensas dos acusados. “Da narración fáctica relatada, extraída maioritariamente dos diversos partes de incidencias que redactaban ou ditaban tales axentes encubertos aos funcionarios investigadores, que as transmitían aos órganos xudiciais competentes, claramente se infire que tales funcionarios autorizados nunca levaron a iniciativa dos acontecementos que protagonizaron senón que, ao contrario, observaban as ordes, requirimentos, mandatos e suxestións do responsable da estrutura criminal desmantelada, principal acusado neste procedemento, que se atopa na actualidade declarado en rebeldía”.

Neste sentido, indican os xuíces, a pesar de que sosteñen as defensas que o presunto delito de tráfico de drogas non se puido cometer de non mediar a provocación ou indución dos axentes encubertos: “Debemos descartar a existencia de proba sólida e irrefutable da condición dos referidos axentes infiltrados como axentes provocadores ou indutores ou instigadores do delito perpetrado”.