Atopan por primeira vez un polbo con nove raxos

O Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) documentou en augas de Eivisa o caso máis completo xamais rexistrado dun polbo cun brazo bifurcado funcional no seu hábitat natural.

O achado, do que se dá conta na revista Animals, é froito de cinco meses de seguimento do exemplar por parte de persoal do grupo ECOBIOMAR do Instituto de Investigacións Mariñas (IIM-CSIC, Vigo) e do Centro Oceanográfico de Baleares (COB- IEO-CSIC) no marco do proxecto ECOSUMA, financiado polo Ministerio de Ciencia,

“Os polbos posúen brazos flexibles con numerosas células nerviosas, o que lles permite explorar e interactuar coa súa contorna de formas únicas.

En ocasións, estes animais desenvolven características inusuais, como brazos adicionais ou divididos, pero sábese pouco sobre como afecta isto o seu movemento e comportamento. Este estudo examinou a un polbo salvaxe cun brazo dividido de forma natural, utilizando gravacións de vídeo submarinas para observar como usaba os seus brazos ao longo do tempo”, explican os autores do estudo.

A investigación empregou métodos de cuantificación do comportamento para describir e examinar o repertorio condutual deste individuo único a través de vídeos submarinos.

Prestouse especial atención aos comportamentos e accións que implican o uso dos brazos, con especial énfase nos dous brazos bifurcados.

As preguntas de investigación foron: A presenza dun brazo bifurcado completamente funcional altera o comportamento de Octopus vulgaris? En que medida se utiliza o brazo bifurcado en diferentes comportamentos? Cambia o uso dos brazos co tempo?

Os resultados mostraron que os brazos divididos se usaban inicialmente máis para accións debaixo do corpo, pero volvéronse menos especializados a medida que o polbo crecía, e disponse de vídeos dun cefalópodo vivo cun brazo bifurcado completamente funcional en estado salvaxe o que permite describir e analizar esta anomalía.

“Este fito revela non só a rexeneración inusual dun brazo dividido en dous, senón tamén o uso diferenciado e adaptativo de ambos os brazos rexenerados, unha fazaña sen precedentes en cefalópodos.

O exemplar, un macho de Octopus vulgaris, presentaba signos de sobrevivir a un ataque previo, perdendo varias extremidades.

Durante a rexeneración, un dos seus brazos (R1) bifurcouse, xerando dous apéndices separados: R1a e R1b. Ambos creceron co tempo e foron usados de maneira especializada: un con maior frecuencia en alimentación e outro en comportamentos exploratorios”, explican os autores do estudo.

A bifurcación de brazos describírase antes desde un punto de vista anatómico, pero este é o primeiro estudo que documenta como se usan eses brazos rexenerados e bifurcados nunha contorna salvaxe.

“Esta documentación suxire dúas cuestións fundamentais. En primeiro lugar, ao principio os brazos bifurcados eran usados para tarefas próximas ao corpo, pero co tempo a súa participación en accións máis complexas aumentou, o que suxire unha adaptación progresiva e específica. En segundo lugar, os brazos danados foron usados con menor frecuencia en condutas arriscadas, o que podería apuntar a unha forma de memoria da dor ou aprendizaxe por experiencia”, explican.

Por outra banda, a observación dun uso lateralizado e altamente individualizado dos brazos en tarefas específicas pon en evidencia a sorprendente plasticidade motora do polbo.

“O feito de que este polbo adapte o seu comportamento e reorganice o uso dos seus brazos de forma funcional suxire mecanismos neuronais complexos que poderían inspirar novas aplicacións en robótica, neurociencia e medicina rexenerativa”, avanzan desde o equipo de investigación.

Estes achados suxiren que os polbos poden adaptar o uso dos seus brazos en función das lesións e a recuperación, posiblemente mostrando cambios na forma en que o seu sistema nervioso controla o movemento.

Segundo os investigadores, ábrense agora novos interrogantes sobre a especie, tales como de que forma o seu sistema nervioso integra novas extremidades, e novas vías de investigación sobre a neuroxénese en apéndices rexenerados ou sobre como o sistema nervioso central e periférico se reorganiza fronte a esas anomalías.

 "Unha liña de investigación podería ser que sucede coas neuronas nun brazo de polbo perdido: se se redistribúen por todo o corpo ou simplemente se perden. Se se perden neuronas, rexenéranse lentamente? A presenza dun brazo adicional resulta no dobre do número habitual de neuronas rexeneradas?

Doutra banda, se as neuronas se redistribúen por todo o corpo e logo se distribúen de novo aos brazos a medida que crecen, cando un brazo se bifurcan, é posible que as neuronas só se distribúan nun brazo e non no outro?

De ser así, esta redistribución podería explicar por que a bifurcación normalmente resulta nunha extremidade non funcional.

Outras preguntas que xorden son: Podería un polbo con brazos recentemente bifurcados estar a manexar con menos inervación e aprendendo eficazmente a usar estas extremidades de novo? Ou estas extremidades están completamente inervadas, pero simplemente inhibidas pola súa lonxitude?", avanzan os investigadores.