A Ponte Nafonso reclama un cruceiro que levaron hai 70 anos para Noia

Os veciños da Ponte Nafonso afirman que xa nos anos 30 do século vinte hai rexistros que din que o cruceiro estaba na ponte e piden que volva ao seu sitio, de onde non debeu saír. Aseguran que leva uns 70 anos na praza do Tapal, diante da Igrexa de San Martiño, pero a súa orixe non está aí. Os veciños de Outes reclaman que se lles devolva a peza, que, din, xa documentou Castelao na súa obra As cruces de pedra na Galiza.

"El di que visitou A Ponte Nafonso no ano 33 e que o cruceiro non estaba en pé, que estaba en custodia nunha leira. Despois, polo 50 ou 60, volveuse poñer en pé outra vez. E despois caeu ou quitárono e estivo depositado na gabia da estrada ou nunha leira", asegura un veciño. 
"Cando ía a Noia ao instituto o cruceiro sempre estivo alí, pero, segundo din os veciños, o cruceiro estivo na metade da ponte que é de Noia", afirma outro.

Con este cartel no valado das obras da ponte, que leva cortada dende agosto, queren reivindicar a pertenza do cruceiro, non ao Concello de Outes, xa que recoñecen que estaba na parte de Noia da construción que separa aos dous concellos. O sitio onde os testemuños o sitúan é entre o cuarto e o quinto arco indo de Noia cara a Outes. O que non está claro é a data do suposto espolio, xa que ninguén sabe con exactitude cando quedaron sen cruceiro.

"Sería do 76 ao 80 que estaba de concelleiro Ons en Noia e de alcalde Busto e levárono para Noia, e está na praza do Tapal, que non lle corresponde o sitio ese", contan na vila.

O que si teñen claro na Ponte Nafonso é que o cruceiro é parte do conxunto da ponte e 70 anos abondan para que volva ao seu sitio.