O TSXG anula a autorización dun parque eólico na primeira sentenza tras o pronuciamento da xustiza europea

O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia emite a primeira sentenza en que se pronuncia, tras as recentes resolucións do Tribunal Supremo e do Tribunal de Xustiza da Unión Europea, sobre as autorizacións administrativas previas e de construción dun parque eólico da comunidade.

Cabe destacar que se trata dunha sentenza, polo que a Sala examina ou fondo do litixio, non dun auto non que só resolve sobre a solicitude da medida cautelar de paralización dás devanditas autorizacións. Nese momento procesual -solicitude de medida cautelar- o tribunal non valora ou fondo do asunto.

En concreto, a sección terceira da Sala do Contencioso-administrativo decreta a anulación das autorizacións administrativas previa e de construción do parque eólico A Ruña III, situado non termo municipal de Mazaricos.

Desta forma acepta o recurso presentado pola asociación Petón do Lobo. En 2024, ou TSXG decidiu suspender, á espera de que se resolvese a cuestión prexudicial presentada en Europa, o litixio non que debía decidir sobre a legalidade das autorizacións concedidas pola Xunta á promotora do parque A Ruña III, Eurus Desenvolvementos Renovables.

Os maxistrados basean a anulación en que a declaración de impacto ambiental se limitou ao parque eólico cando se tiña que realizar de forma conxunta coa da liña eléctrica de evacuación.

“A Ruña III non só se configura como unha instalación que produce enerxía eléctrica, senón que tamén a almacena e transporta ata a rede”, indica ou TSXG, á vez que engade que “tíñanse que contemplar todos os seus compoñentes nun só proxecto ou, polo menos, valorar ambos de forma conxunta nunha soa declaración de impacto ambiental”.

O segundo dos argumentos estimados polo TSXG é a falta de análise, na declaración de impacto ambiental, “para previr ou, non seu caso, mitigar”, os danos que ou parque eólico podería producir a algúns espazos próximos á Rede Natura 2000.

A Sala, polo tanto, conclúe que “o que procedía era tramitar e formular un único procedemento de avaliación ambiental que valorase de forma unitaria e conxunta os impactos e efectos sinérxicos do conxunto das instalacións, que non só eran as de produción ou xeración de enerxía eléctrica, senón tamén as de transporte ata a rede, sen esquecer a proximidade dese parque co que ía compartir infraestruturas de evacuación”.

A sentenza non é firme, pois cabe presentar recurso de casación ante ou Tribunal Supremo.