O Supremo ordena repetir o xuízo a un cura que roubaba nas súas parroquias de Lugo

O Tribunal Supremo ordenou repetir o xuízo contra un párroco que roubara multitude de obxectos relixiosos de valor de diversas parroquias lucenses, para valorar como proba os informes médicos que indican que puido actuar condicionado por un trastorno esquizofreniforme.

A Sala do Penal ditou unha sentenza que estima o recurso de revisión do párroco, de maneira que anula as resolucións condenatorias do Supremo e da Audiencia de Lugo, tribunal ao que ordena que celebre un novo xuízo incorporando estes informes.

A Audiencia de Lugo impúxolle catro anos e nove meses de prisión por un delito continuado de apropiación indebida e outro de receptación a outra persoa, a quen o cura entregou algúns dos bens dos que se apropiou, aínda que o Supremo rebaixou a pena a dous anos e medio de cárcere.

Coa sentenza firme, os seus familiares puxeron en coñecemento do avogado do párroco diversos informes médicos que acreditan que o cura "non só na actualidade presenta un trastorno esquizofreniforme e un trastorno depresivo maior, con diminución das facultades intelectivas e de capacidade de obrar e entender", senón que tamén, continúa, "existen revelacións indicativas da existencia das devanditas doenzas no momento dos feitos".

Na súa opinión, dos informes médicos derívase que a enfermidade foi a causa de que as doenzas non aflorasen naquel momento, nin fosen postas en coñecemento da defensa polo párroco, quen era consciente do trastorno depresivo, non do esquizofreniforme.

Por iso, o seu defensa pediu ao Supremo que ordenase a celebración dun novo xuízo no que se solicite como proba o historial médico completo do párroco e emítase un informe forense que analice o seu estado e facultades no momento dos feitos.

E agora o alto tribunal entende que eses informes deben terse en conta, polo que ordena a celebración dun novo xuízo "para que se debata con plenitude o alcance da proba incorporada".

Iso é así porque entende que do "contido dos devanditos informes, resultan revelacións sobre a existencia da enfermidade no momento de autos, así como motivacións polo menos explicativas de que a non exteriorización ou afloramento por parte do solicitante da súa enfermidade, era consecuencia do propio padecemento psíquico".

Os feitos ocorreron entre 2008 e 2012, en diversas parroquias situadas nos termos municipais de Ribadeo e Trabada, na Mariña (Lugo), cando o párroco se apoderou e incorporou ao seu patrimonio, dispoñendo deles coma se fosen propios, "decenas de obxectos relixiosos e de culto, imaxes relixiosas, así como mobles e outros obxectos pertencentes a esas parroquias, aos que o acusado tiña acceso e era o encargado da súa custodia".

O párroco entregou devanditos bens ao outro condenado por estes feitos, que permutou algúns deles por outros obxectos artísticos nun establecemento da Pontenova (Lugo).

O Bispado de Mondoñedo recuperou só algúns dos bens -sometidos a un réxime especial e protexidos pola Lei do Patrimonio Cultural de Galicia-, que foron entregados voluntariamente polo condenado en 2012, cando xa non era párroco de ningunha das parroquias.