Morre o director e guionista Mariano Ozores aos 98 anos, Goya de Honra 2016

O director e guionista Mariano Ozores faleceu este mércores aos 98 anos, no seu domicilio de Madrid, segundo informou a Academia de Cinema, que destacou que foi un dos directores "máis prolíficos" da historia do cinema español e "un experto en conseguir a risa dos españois".

A capela ardente instalarase no Tanatorio da Paz e estará aberta na tarde deste mércores, onde amigos e compañeiros poderán darlle a súa homenaxe.

Cultivou un total de 96 películas que viron arredor de 90 millóns de persoas e, aínda que a crítica nunca estivo do seu lado, ao cineasta madrileño o único que lle importou sempre foi conectar co público.

Nacido en Madrid en 1923, foi o segundo fillo de Luisa Puchol e Mariano Ozores, actores de teatro. Aos 17 anos comezou a traballar na compañía teatral dos seus pais. A profesión dos seus pais fixo que Ozores convivise coas risas do público desde novo espertando nel unha gran curiosidade acerca de como conseguilas. Así, comezaría a encamiñar os seus pasos á escritura: "Son autodidacta. Ir de teatro en teatro, visitando pobos e cidades, fíxome ver como o público ría, de que ría e como o facía".

A partir de 1952 aventúrase no cinema cando é contratado por Benito Perojo para escribir o guion de 'Ché, que tolo'. Durante case unha década enteira traballou na produtora de Perojo da man de Alfonso Paso, con quen escribe 'Los amantes del desierto', 'Susana y yo' e 'La noche y el alba', entre outras.

Coincide ademais co inicio das emisións de TVE, onde chega ser nomeado director de programación, presentando e dirixindo series, documentais e programas como 'Aeropuorto Telefunken', en 1959. O seu debut como director de cinema chega ese mesmo ano con 'Las dos y media y veneno', protagonizada polos seus dous irmáns e a súa cuñada Elisa Montes.

Traballador incansable, Mariano Ozores ten axenciado o título do segundo director en España con máis películas ao seu nome, 96 en total, todas elas encargadas por produtoras que buscaban a rendibilidade das súas películas.

As súas producións eran sinxelas, baratas e rápidas, con só catro semanas de rodaxe e un par de meses de postprodución. Escribía os guións dos seus proxectos cando chegaba á casa de gravar outro, así podía realizar varios títulos ao ano. Só en 1982 chegou a rodar un total de seis cintas: 'Padre no hay más que dos', 'Cristobal Colón, de oficio descubridor', 'El primer divorcio', Todos al suelo', 'El hijo del cura' e 'Qué vienen los socialistas!'.

Ozores defendía que era capaz de facer todo iso porque amaba o que facía -a súa política de traballo era "imos divertirnos un intre e de paso facemos unha película"- e, por suposto, porque contaba co apoio da súa muller Teresa Arcos.

Durante cinco décadas traballou cos actores máis famosos de cada época. Ademais dos seus irmáns José Luis e Antonio, Mariano Ozores fixo películas con José Luis López Vázquez, Alfredo Landa, Concha Velasco, Lina Morgan, Gracita Morales, Florinda Chico, Manolo Escobar, José Sacristán. Xunto ao produtor José María Reyzabal, recoñeceu o potencial que podían ter Fernando Esteso y Andrés Pajares como dúo cómico.

Coincidindo "co destape", formouse un trío imparable que comezou co éxito de 'Los bingueros' en 1979 e que chegou a conseguir máis dun millón de espectadores por cada unha das nove películas que fixeron xuntos. Mesmo a súa terceira colaboración, 'Yo hice a Roque III' conseguiu que atrasasen dúas semanas a estrea de 'El Imperio contraataca' en España porque a distribuidora sabía que a película de Irvin Kershner non podería competir contra o trío.

Foi un dos primeiros nomes en formar parte da Academia de Cinema -o seu número de carné é o 18- e en 2016 concedéuselle o Goya de Honra, galardón co que lembrou a todos os actores cos que traballara e, en especial, aos seus dous irmáns. Estivo acompañado das súas sobriñas as actrices Adriana e Emma Ozores, e no seu discurso de agradecemento tamén lle fixo unha dedicatoria a, "ese ente misterioso ao que llo debo todo, o público, o respectable público".