A OPA do BBVA perdeu o seu atractivo?, por Maite Cancelo

A OPA hostil lanzada polo BBVA para adquirir Banco Sabadell, que no seu momento foi anunciada como unha operación estratéxica para gañar escala e reforzar a súa posición no mercado español, perdeu progresivamente atractivo tamén desde a perspectiva do propio oferente.

Cando o BBVA presentou a súa proposta, fíxoo baixo a premisa dunha integración que xeraría sinerxías relevantes, maior cota de mercado nacional e eficiencia operativa. Con todo, as condicións cambiaron, e varios factores indican que a operación deixou de ser tan conveniente como inicialmente proxectara.

Ademais, o rexeitamento frontal do consello do Sabadell e o carácter hostil da oferta xeraron un conflito institucional e de reputación que restou lexitimidade á operación. A falta de acordo estratéxico impediu avanzar nun proceso de integración ordenada e multiplicou a incerteza sobre a viabilidade operativa e os prazos de implementación, o que contrasta coa reputación de prudencia e eficiencia que historicamente caracterizou o BBVA.

Pero o verdadeiramente relevante é que o goberno, desde o primeiro momento era contrario á operación, dada a opinión, por unha banda, do PSC e, pola outra, dos seus socios independentistas (Junts e Esquerra). Por iso, unha vez que a CNMC se pronunciou, establecendo uns requisitos para que a OPA non afectase á competencia, o Goberno fixo o único que podía facer, incrementar as esixencias á operación que a complican moito:

1. Coa obriga de non reducir o emprego en ningunha das dúas entidades, o que era precisamente una das vantaxes da operación, o aforro en empregados. Case a metade da ganancia viña da operación de persoal. Ao non poder diminuír o número de empregados: caen 300 dos 850 millóns que pretendía obter de beneficio o BBVA coa operación.

2. Que se manteña independente, autónomo, o Banco de Sabadell durante, polo menos, tres anos, ampliable a 5, polo que as vantaxes de índole comercial, de xestión de créditos, de optimización dos sistemas de xestión tamén quedan cuestionadas e, novamente, cae o beneficio esperado inicialmente.

Accionistas

Ao anterior hai que engadir a evolución bolsista de ambas as entidades, que reduciu a prima implícita da oferta. Cando BBVA anunciou a OPA, ofrecía unha prima próxima ao 30 % sobre o valor de cotización do Sabadell, o que inicialmente espertou interese. Con todo, desde entón, as accións do Sabadell subiron con forza, mentres que as do BBVA experimentaron unha corrección. Isto estreitou a relación de troco ofrecida (1 acción do BBVA por cada 4,83 do Sabadell), facendo que a ecuación xa non sexa tan vantaxosa como nun principio. De feito, para moitos accionistas do Sabadell, aceptar a oferta hoxe implicaría vender con desconto fronte ao valor que prevén alcanzar por si 0

Doutra banda, o contexto macroeconómico e regulador cambiou, especialmente con respecto aos tipos de interese e as perspectivas de rendibilidade do sector bancario. Os bancos españois, incluídos o Sabadell e o BBVA, beneficiáronse da contorna de tipos altos, o que impulsou as súas marxes e beneficios. O Sabadell, en particular, sorprendeu positivamente o mercado cos seus resultados trimestrais, mostrando un crecemento sólido en ingresos, eficiencia operativa e control do risco. Isto reforzou a convicción de moitos investidores de que o banco ten un percorrido autónomo viable e rendible, sen necesidade de integrarse nun grupo maior.

Por todo o anterior, aínda que a operación podería continuar, desde o punto de vista operativo, quedou moi tocada, desde o punto de vista económico, xa que as condicións impostas polo goberno de España fan menos rendible a operación e subir o prezo, para facer a oferta máis atractiva e poder continuar coa operación, non parece moi viable dada a caída do beneficio esperado.