O xurado declara culpable o veciño de Vigo que asasinou a súa muller en Tenerife

O xurado popular que durante esta semana participou no xuízo a un home acusado de acabar coa vida da súa esposa en maio do ano pasado nos Cristiáns, ao sur de Tenerife, declarouno hoxe culpable de asasinato e considerou que cometeu o crime con aleivosía sen que a vítima tivese posibilidades de defenderse.

Na imposición da pena, o xurado sostén que se deben ter en conta as agravantes de parentesco e de violencia de xénero. En concreto, aválase a versión de que a muller estaba deitada en horas da tarde cando o seu marido atacouna primeiro cunhas tesoiras causándolle numerosas feridas no pescozo pero que non resultaron mortais.

Por iso, a continuación dirixiuse á cociña e colleu un coitelo de grandes dimensións, mentres ela se refuxiaba no patio tentando en balde pechar a porta dada a forza do marido. Co coitelo asestoulle sete coiteladas no pulmón e corazón que nesta ocasión si resultaron mortais.

As acusacións piden 22 anos de cárcere, 10 de liberdade vixiada e o pago de 100.000 euros, que a defensa das fillas eleva a 112.000 a cada unha das fillas, mentres que a defensa cre que se lle deben impoñer 10 anos de prisión e o pago de 31.800 euros ás fillas.

Violencia de xénero

A Fiscalía pedía que se recoñecese que actuou con aleivosía e que se trataba dun episodio de violencia de xénero, como aceptou o xurado.

Descartan que se teña en conta que actuou alleado e a atenuante de depositar 86.000 euros no Xulgado para facer fronte á responsabilidade civil ao concluír que ese diñeiro non foi achegado voluntariamente senón por orde do xulgado.

O acusado e a vítima estaban casados desde facía máis de cincuenta anos e pasaban a metade do ano en Vigo e o resto nos Cristiáns, ao sur de Tenerife, onde ocorreu o crime.

Parte do sucedido foi visto pola veciña do piso de arriba quen observou á muller ensanguentada tentando pechar a porta do patio e ao home con cara de "endemoniado" entrar cun coitelo na man.

Esta veciña dixo que resultaba habitual que o condenado gritase pero atribuíao a que padece unha xordeira crónica. O xurado tamén baseou o seu veredicto nos informes periciais que viñan avalar o relato da Fiscalía sobre como se produciu o asasinato.

Segundo os expertos, o home sufría dun trastorno paranoide que se plasmaba en ser narcisista, suspicaz, desconfiado ademais de ter trazos de misóxino e ser propenso a arrebatos violentos pero todos coincidiron en que estes trazos da personalidade en ningún momento implican que non sexa capaz de poder controlarse e que sabía moi ben o que estaba a facer.

Unha das fillas deixou de falar coa nai durante 21 anos ao non comprender como tomara a decisión de volver co pai despois de todo o ocorrido e non foi ata seis meses antes da morte que ambas volveron tomar contacto, por recomendación do psicolóxico que aínda a segue tratando.

Ademais de golpes e desprezos, as fillas tamén eran continuamente vexadas polos insultos do pai. A menor si mantivo sempre contacto constante con ela ante o medo a que finalmente ocorrese o que pasou aquela tarde.

As dúas irmás relataron que os malos tratos eran continuos e tiñan que chamar á Policía Nacional case cada día, pero os axentes non podían facer nada porque a muller negábase a presentar denuncias e eles non podían acceder á vivenda.

A vítima viviu durante anos nunha situación de pánico e recibía golpes e abuso psíquico e físico por calquera motivo, segundo quedou de manifesto no xuízo. As fillas referíronse ao procesado como “un auténtico monstro”, “un ser desprezable” e “un maltratador habitual”.

Durante a súa declaración o primeiro día o home negou que acoitelase a muller e só recoñeceu unha das sete feridas, pero asegurou que se orixinou na caída de ambos os cando estaban no patio forcexando.