Pradas di que non esperou a Mazón para o ES-Alert: "Como iamos estar esperando se non sabía se ía vir?"

A exconsellera de Interior da Generalitat Salomé Pradas asegura que o ES-Alert que se enviou ás 20:11 horas do 29 de outubro de 2024, o día da tráxica DINA, non se atrasou en absoluto polo daquela president Carlos Mazón. "Ao señor Mazón non o esperei para nada, nin esperei instrución ningunha del. Ademais, é que era absurdo: se non me collía as chamadas, como iamos estar esperando alí por unha persoa que nin sequera neses momentos sabía se ía vir?". Así llo pregunta Pradas, investigada na causa sobre a xestión da tráxica barrancada que arrasou gran parte da provincia de Valencia e custou a vida a 229 persoas, nunha entrevista concedida ao programa Salvados de La Sexta que recolle Europa Press.

A exresponsable autonómica de Emerxencias defendeu que a mensaxe masiva aos móbiles, de cuxa posibilidade di decatarse minutos antes das sete da tarde do 29O, seguiu o procedemento que tiña que seguir. "Debate incluído, xestión do envío, sen esperar a que o señor Mazón atendese as miñas chamadas. É que ademais está constatado, pódese comprobar, dixérono os técnicos, pero ao señor Mazón non o esperei para nada, nin esperei instrución ningunha del", remarcou.

Sobre a conversación que mantivo Pradas con Mazón por teléfono ás 20:10, un minuto antes do envío da mensaxe á poboación, a exconsellera manifestou que el a chamou para dicirlle que estaba a ir ao CECOPI e ás 20:18 volveu facelo e, nese momento, ela explicoulle a onde tiña que dirixirse para chegar á sala onde se celebrou o CECOPI.

Ao longo da entrevista, a exconsellera relata as diferentes chamadas que mantivo co president e fai notar que na causa ela non falou dos whatsapps. Neste sentido, di que o último intercambio de mensaxería debeu ser ao redor das 14:00 horas, porque a partir de aí o xefe de Gabinete de Mazón, José Manuel Cuenca, lle dixo que o fose informando a el. Asegurou que se decatou de que Mazón estaba a comer coa xornalista Maribel Vilaplana en El Ventorro o 8 de novembro, como todos os valencianos, e, interrogada por como se sentiu ao sabelo, declarou que non podía crelo.

Cando é interrogada por se, coa información que lle foi proporcionando a Mazón ao longo daquela tarde, este debía abandonar El Ventorro, contestou: "Díxoo el, non o digo eu. El dixo que debería cambiar a súa axenda e ir a Utiel e eu opino o mesmo". É máis, afirmou que ela o faría dese modo se ocupase o cargo de presidenta. "Eu na súa pel cancelaría a axenda, evidentemente", remachou. Agregou que a posteriori pensou sobre o feito de que ela quería trasladar ao seu superior o que estaba a ocorrer: "Cría que era importante que se nos informaban dunha posible rotura de presa ou que se iamos lanzar un ES-Alert, que o soubese o presidente da Generalitat. Reflexionándoo despois, si que concluín que sería necesario que o señor Mazón, como máximo representante institucional da Generalitat, estivese alí connosco".

"Ás sete e dez, cando xa se iniciou o debate, cando xa a CHJ dixo que podiamos pasar mesmo a nivel 3 de presa, que iso era rotura case inmediata e que xa me informaron de que a poboación afectada podían ser 80.000 persoas, por responsabilidade eu quixen comunicarllo ao meu presidente e non puiden", lamentou, á vez que expresou o seu convencemento de que Mazón se activa tras a chamada das 19:43, cando Pradas lle fai saber que a situación é moi grave e que se vai enviar esa mensaxe.

Tamén ofrece a exconsellera a súa explicación da chamada que fixo Mazón ao alcalde de Cullera, Jordi Mayor, na que o primeiro edil apreciou no president un ton nada preocupado. Segundo Pradas, nunha comunicación previa, o daquela presidente da Generalitat preguntou ata onde discorría o río Magro e ela díxolle que nesa poboación.

"Versións e contraversións"

Así mesmo, confesou que "das versións e contraversiones" que escoitou, a que máis dor lle produciu foi a que o ex-xefe do Consell deu ante a Comisión de Investigación do Congreso, en especial cando dixo que non escoitou as súas chamadas porque puido levar o móbil na mochila. "Xeroume gran dor, sabe? Pensei inmediatamente nas vítimas, porque foi o peor momento da tarde. Eu quería informarlle sobre todo pola presa de Forata e pola decisión de lanzar o ES-alert. Non lle quería pedir nin opinión nin valoración, nada parou o ES-Alert por parte do señor Mazón porque eu non puiden informarlle no momento nin no momento en que xa se decidiu por que non me collía o teléfono", rememora.

Explicou a tardanza da remisión da mensaxe masiva aos móbiles no debate que mantiveron o subdirector de Emerxencias, Jorge Suárez, que, coma ela, era partidario de lanzalo, e o xefe do Consorcio de Bombeiros, José Miguel Basset, e tamén na xestión do propio envío. Doutra banda, cargou contra a CHJ e AEMET por, segundo reprochou, non dar información en tempo real, e negou que a delegada do Goberno Pilar Bernabé lle dera o aviso por teléfono da caída dunha ponte en Picanya, que a representante do Executivo central creu naquel momento que era Paiporta.

Sobre se se sentía capacitada para ser a responsable das Emerxencias, opinou que nunca se require unha experiencia concreta a un político para ser o representante institucional dunha área e expresou a súa confianza no equipo técnico, que encomiou, do anterior executivo do Botànic. Máis crítica foi coa situación que atopou na Consellería tras o paso de Vox e criticou un protocolo de actuación obsoleto, que aínda falaba de faxes e SMS. Un ano despois da traxedia, Pradas di que empatiza moito coas vítimas: "Non porque nos fixese falta o señor Mazón alí, senón pola forma en como se contou e cando se contou". E aseverou: "A min nunca me falou tampouco diso. A min nunca me relatou que é o que fixo esa tarde con detalle. E só unha vez si que tiven a forza para dicirlle que se non era por min que o fixera polas vítimas e que o contase".

Pradas dixo que non lle afeou aquel día a Mazón a súa actitude e xustificouno en que é unha persoa moi pragmática e nese momento tentou manter a mente fría. "Non tiven ningún enfrontamento directo co señor Mazón ata despois de ser cesada. Aí é onde quizais fun un pouco máis egoísta, por dicilo dalgunha forma", narrou Pradas, que contou que para anunciarlle a súa destitución Mazón a citou na súa casa.

Especificou que fixo unha chamada telefónica na que se armou de valor ao escoitar algunhas falsidades que cría que Mazón estaba a dicir en entrevistas, como que ela non lle informaba do envío do ES-Alert. Finalmente, a exconsellera, que chora en diversos momentos da entrevista, pide desculpas aos familiares por non poder facer máis. Admite como o seu maior erro aquel día: "Non dicirlle ao señor Mazón que viñese inmediatamente alí, simplemente porque cría, e co tempo é o que máis pensei, que debería estar alí". E, por parte de Mazón, móstrase convencida de que o seu principal erro foi non estar alí.