O Supremo rexeita aumentar por vía xudicial a indemnización por despedimento improcedente

O Tribunal Supremo decidiu este mércores que a indemnización por despedimento improcedente non pode incrementarse en vía xudicial.

Con esta resolución, o Supremo retoma o debate sobre a indemnización por despedimento improcedente e confirma a mesma interpretación que fixara en decembro de 2024.

Agora engade que tampouco a Carta Social Europea avala que os traballadores poidan conseguir nos tribunais un aumento das súas compensacións.

O alto tribunal argumenta que a expresión "dereito a unha indemnización axeitada" recollida na Carta Social Europea é "literalmente inconcreta", polo que non se trata dun mandato directamente aplicable senón dunha declaración programática aberta a interpretación.

A nota subliña que nin o artigo 10 do Convenio 158 da Organización Internacional do Traballo (OIT) nin o artigo 24 da Carta Social Europea impoñen que a indemnización deba ser maior que a prevista na lexislación española, que establece 33 días por ano traballado.

O Supremo defende que esta indemnización fixada no Estatuto dos Traballadores ofrece seguridade xurídica e uniformidade, ao garantir que todos os traballadores despedidos improcedentemente reciben a mesma compensación pola perda do seu emprego.

Decisións do Comité Europeo de Dereitos Sociais

O tribunal tamén aclara que as decisións do Comité Europeo de Dereitos Sociais (CEDS) "non son executivas nin directamente aplicables entre particulares", xa que este comité non é un órgano xurisdicional nin as súas resolucións teñen rango de sentenza.

De feito, estas decisións nin sequera vinculan o Comité de Ministros do propio Consello de Europa nin tampouco os tribunais internos dos estados membros. O Supremo lembra que o Tribunal Supremo francés e o Tribunal Constitucional italiano chegaron á mesma conclusión sobre o alcance das decisións do CEDS.

O tribunal español xa rexeitara en decembro que se poida aumentar en sede xudicial a indemnización por despedimento improcedente con cantidades adicionais baseadas nas circunstancias concretas de cada caso, insistindo en que a normativa actual cumpre cos estándares internacionais ao garantir unha reparación adecuada.