Begoña Gómez pide que a Audiencia de Madrid corrixa a Peinado por abocala a un xuízo con xurado

A defensa de Begoña Gómez pediu á Audiencia Provincial de Madrid que corrixa a decisión do xuíz Juan Carlos Peinado de abocar a investigación que dirixe pola presunta malversación na designación de Cristina Álvarez como asesora de Moncloa e as súas actividades laborais a un eventual xuízo con xurado popular.

Así consta no recurso de apelación, ao que tivo acceso Europa Press, en que a defensa exercida polo exministro socialista Antonio Camacho defende que non hai indicios de que Gómez participase no nomeamento de Álvarez "nin no pago de emolumentos", polo que descarta que cometese malversación algunha.

"Por iso, debemos concluír que tampouco concorre o segundo dos elementos que han de concorrer para incoar o procedemento do tribunal do xurado", sostén para recorrer o auto no que Peinado acordou transformar as dilixencias de investigación e informar a Gómez de que no caso de que esta peza separada vaia a xuízo será xulgada por un xurado popular.

A defensa insiste en que non pode considerarse que a muller de Pedro Sánchez, "que é unha particular", sexa unha "funcionaria publica para os efectos da comisión do delito de malversación". "É indiscutible que como cónxuxe do presidente do Goberno nin ten mando ou xurisdición propia nin participa no exercicio de funcións públicas", engade.

Así mesmo, sostén que tampouco pode atribuírse un delito de malversación ao resto de investigados nesta peza separada: a propia Cristina Álvarez e o delegado do Goberno en Madrid, Francisco Martín Aguirre, que foi "número dous" de Presidencia cando se realizou o nomeamento da asesora de Moncloa.

"Ningún dos investigados respecto aos cales se incoa a presente causa de xurado pode ser considerado como presunto autor do citado delito", apunta o avogado de Begoña Gómez.

Ademais, insiste en que é "habitual no ámbito laboral que no seu horario de traballo os traballadores fagan xestións, como pode ser a remisión dun correo electrónico no seu beneficio, no dos seus familiares ou amigos". "Dificilmente pode entenderse que, se eses traballadores son funcionarios públicos, con iso estase cometendo un delito de malversación", engade.

Para Camacho trátase de "unha interpretación do Código penal extraordinariamente extensiva e afastada da realidade". "O Código penal non pode aplicarse con relación ao que constitúe un uso social, un costume universalmente admitida", sostén.