A UE acorda recortar un 90 % as emisións de CO2 en 2040, pero con moitas flexibilidades

Os estados membros da Unión Europea (UE) chegaron este mércores a un acordo político para reducir as súas emisións de CO2 nun 90 % para 2040 respecto a 1990, aínda que diluíndo ese esforzo con medidas que conceden maior flexibilidade aos países.

O pacto alcanzouse por maioría cualificada tras case 24 horas de negociacións e cos votos en contra de Eslovaquia, Hungría e Polonia, segundo as posicións expresadas na sesión pública do Consello de ministros de Medio Ambiente da UE.

O acordo político permitirá tamén que a UE actualice os seus plans climáticos para o inminente Cumio do clima COP30 que as Nacións Unidas organiza en Belém (O Brasil).

O bloque comunitario, que xa debería entregar á ONU os seus plans climáticos actualizados dez anos despois do Acordo de París de 2015, comprometerase a reducir en 2035 entre o 66,25 % e o 72,5 % de CO2 respecto a 1990 (rango que no extremo alto alíñase cun 90 % para 2040).

Sara Aagesen, a vicepresidenta terceira do Goberno de España e ministra para a Transición Ecolóxica e o Reto Demográfico, felicitábase polo acordo e restaba importancia ás cláusulas de flexibilidade para alcanzar o obxectivo do 90 %. "Conseguimos ese obxectivo vinculante, que está aliñado coa ciencia", destacaba Aagesen, quen ademais poñía a énfase no liderado español "na ambición" por lograr este pacto.

O texto definitivo terá que negociarse aínda co Parlamento Europeo, idealmente antes de que acabe o ano. 

Fixar un obxectivo de CO2 para 2040 é un paso intermedio entre a redución do 55 % respecto a 1990 comprometida para 2030 e a neutralidade climática que a UE prometeu alcanzar en 2050.

Representa ademais o marco legal sobre o que se irán construíndo normas para alcanzar ese obxectivo, que afectarán a todos os sectores económicos, desde a industria o transporte ata a agricultura ou a produción de enerxía.

Flexibilidades e revisión

As flexibilidades acordadas polos ministros inclúen a posibilidade de completar un 5 % do recorte comprando dereitos de emisión a terceiros países, usando fondo europeos, e outro 5 % con fondos nacionais, sinalaron fontes europeas.

España sinalara que o 90 % supoñía unha "liña vermella" e pedía limitar os créditos internacionais ao equivalente do 3 % das emisións netas da UE en 1990 proposto inicialmente pola Comisión Europea.

Esta esixencia exposta por Italia, de executarse plenamente, suporía que o esforzo de redución real quede no 80 %, é dicir, afastada do mínimo do 90 % de redución neta doméstica que cre necesario o consello de expertos independentes que asesora á Comisión Europea nas políticas climáticas.

Os créditos poderán utilizarse a partir de 2036 e, como proxecto "piloto" entre 2031 e 2035.

Tamén pactaron revisar o obxectivo xeral cada dous anos, en función dos avances científicos e tecnolóxicos.

Ademais, para contentar a Polonia, os Vinte e sete acordaron atrasar un ano, ata 2028, a entrada en funcionamento do sistema de comercio de emisións ETS 2, deseñado para poñer un prezo ao CO2 do transporte rodado e os sistemas de calefacción dos edificios.

Os ministros comprometéronse tamén a revisar o obxectivo xeral cada cinco anos.

Sumidoiros de carbono

A meta acordada polos Vinte e sete tamén terá en conta a evolución dos chamados "sumidoiros de carbono", de forma que se os bosques, praderías ou zonas húmidas absorben menos CO2 do proxectado, en parte polo avance das temperaturas e a escaseza de choiva, non se obrigará aos países para compensar ese déficit noutros sectores económicos.

Trátase dunha esixencia que acordaron os xefes de Estado e de Goberno dos países da UE no cume europeo celebrado a finais do pasado outubro, un debate necesario para desbloquear as negociacións a nivel ministerial.