Ábalos nega desde prisión que haxa financiamento ilegal no PSOE

O exministro de Transportes José Luis Ábalos negou que houbese financiamento ilegal no PSOE cando el foi secretario de Organización ou que teña probas de "feitos delituosos e actividades ilícitas" do presidente do Goberno, Pedro Sánchez.

"Non houbo financiamento ilegal do PSOE, polo menos mentres eu fun secretario de Organización", sinalou Ábalos nunha das mensaxes que cruzou desde prisión co programa Mañaneros 360, de Televisión Española.

A piques de cumprir o próximo 27 de decembro un mes en prisión preventiva, o exministro manifestou que se atopa "máis forte ca nunca" e que mantén unha "boa" relación coa seu exasesor Koldo García, con quen comparte cela e tivo que aprender a convivir nun espazo tan reducido.

Rexeitou que valore fuxir, algo que considera "completamente absurdo", porque ten "todos os arraigamentos posibles" en España, e volveu lembrar que non hai precedentes dun deputado en prisión.

Ábalos, que foi suspendido dos seus dereitos e deberes parlamentarios ao entrar en prisión, vincula a súa entrada no cárcere coa intención de "eliminar un home e un político" e nega recoñecerse nos audios que gravou durante catro anos (2019-2023) a súa man dereita e que acabaron na imputación do seu sucesor no partido, Santos Cerdán, polo presunto amaño de obras públicas.

O exministro cargou contra unha investigación "viciada e contaminada desde o principio" e negou algunhas das últimas conclusións da Garda Civil noutra causa, o caso Hidrocarburos, onde apuntou a que a trama destinou un millón de euros a comprar a súa "vontade" con presuntas comisións que tamén alcanzaban o seu asesor e o presunto comisionista Víctor de Aldama.

Ao longo das súas mensaxes, considerou que non só será lembrado el cando acaben as investigacións na súa contra, unha delas xa pendente de data de xuízo por favorecer presuntamente xunto a Koldo García a unha empresa captada por Aldama na venda de material sanitario en pandemia a cambio de comisións.

A súa vida no cárcere resumiuna en camiñar e ler "moitísimo", e na súa lista de lectura mencionou 'Fouché: retrato de un hombre político', de Stefan Zweig; 'El hombre en busca de sentido', de Viktor E. Frankl; 'Una salida honrosa', de Éric Vuillard; ou 'El cuarto Reich', de Bruno Cardeñosa, ademais de Alejo Carpentier e Benito Pérez Galdós.