O xuíz procesa a Íñigo Errejón pola presunta agresión sexual á actriz Elisa Mouliaá
O maxistrado Adolfo Carretero dá veracidade ao testemuño da denunciante
A defensa de Errejón recrimina que o auto ignora o resultado das probas practicadas, polo que recorrerá á Audiencia Provincial
O xuíz Adolfo Carretero acordou procesar o exdeputado de Sumar Íñigo Errejón por un presunto delito de agresión sexual contra a actriz Elisa Mouliaá acontecido en outubro de 2021.
Así consta nun auto, ao que tivo acceso Europa Press, que ditou este mesmo venres o titular do Xulgado de Instrución Número 47 de Madrid.
O maxistrado Adolfo Carretero ditou un auto de transformación das dilixencias previas en procedemento abreviado, equivalente ao procesamento e que marca o fin da instrución, segundo informou o Tribunal Superior de Xustiza de Madrid.
No seu auto o maxistrado dá veracidade ao testemuño da denunciante e afirma que os indicios contra Errejón "existen e non foron totalmente desvirtuados pola versión do investigado, a súa proba pericial e documental, polo que o procedemento non pode ser arquivado" neste momento.
Explica que "as posibles lagoas ou contradicións na súa declaración -en referencia a Elisa Mouliaá-, aclarounas ante este instrutor, tras un longo e exhaustivo interrogatorio, no que en todo momento mantivo a coherencia, explicando que se non reaccionou ante o abuso máis rapidamente, como fixo no terceiro episodio, foi porque estaba aparvada, bloqueada ante a situación e a personalidade do seu presunto agresor, ademais do efecto da bebida e os medicamentos que tomaba".
Neste punto o maxistrado engade que Mouliaá non contara ante a Policía que bebera ese día porque os axentes non llo preguntaron, algo que si fixo o maxistrado cando a interrogou "para que explicase a súa falta de reacción rápida".
"Non ven vaguidades nin contradicións na súa declaración salvo esa falta de reacción explicable polo seu bloqueo emocional e a repetida personalidade do Sr. Errejón, un importante político do momento", explica o xuíz, que destaca que o investigado "dimitiu do seu cargo por condutas inapropiadas con mulleres, feito posterior que debe destacarse, aínda que o Sr. Errejón manifestou que o sucedido coa Sra. Mouliaá non tivo nada que ver coa súa decisión".
O 24 de outubro de 2024 dimitía Errejón de todos os seus cargos políticos aludindo a anos de "desgaste" e de chegar "ao límite da contradición entre o personaxe e a persoa". Ese mesmo día, Mouilaá publicou que fora "vítima de acoso sexual" por parte do político, tras o que acudiu á Policía e interpuxo denuncia por tres supostos episodios de abuso sexual ocorridos una mesma noite de 2021, en casa duns amigos dela e na casa del.
No seu auto o xuíz sostén que a vítima tardou tres anos en denunciar "por medo ante a personalidade do denunciado", e fíxoo "cando viu que outras mulleres comentaban en medios feitos semellantes" e sentiuse "máis forte", momento desde o que mantivo a súa versión ante a Policía e o xulgado.
Precisa que o feito de que participase en medios de comunicación, incluso cobrando, non lle resta credibilidade, como tampouco o fai que tras os feitos mantivese "algunha conversación intranscendente con Errejón".
O maxistrado conclúe que do principal indicio probatorio é a declaración da acusada e que se dan os indicios "mínimos" que dita a xurisprudencia da comisión dun delito de abuso sexual do antigo artigo 181.1 do Código penal, anterior á Lei Orgánica 10/2022, que é "a lei do si é si", por ser un precepto máis favorable ao investigado que a regulación actual.
Neste sentido detalla que o investigado "non empregou a violencia ou intimidación" e sostén que "a forza empregada non tivo a intensidade suficiente para iso, xa que deu un bico inconsentido, realizou tocamentos sexuais cun leve forcexo e tentou un tocamento sexual desistindo ante a oposición da vítima".
Pola outra banda, a actriz Elisa Mouliaá valorou así que o maxistrado que investiga a Errejón por agredila sexualmente procesoulle ao ver indicios de delito, e sostivo que "a verdade nin se compra nin se intimida" nun país no que "o consentimento é un principio legal incuestionable".
Mouliaá reaccionou así, nun comunicado ao que tivo acceso EFE, á decisión do xuíz Adolfo Carretero de procesar a Errejón ao considerar que hai indicios de que cometeu o delito ao darlle un bico e facerlle tocamentos sen o seu consentimento á actriz.
Explica que durante meses ela foi "obxecto de difamacións, ruído e campañas destinadas a desacreditar", e por fin agora "queda claro que ningunha estratexia de propaganda pode substituír á análise rigorosa das probas".
Pon de relevo a actriz que soportou "unha presión pública que ningunha muller debería enfrontar por exercer o seu dereito para denunciar" e sostén que "este procesamento é a proba de que ninguén está por encima do escrutinio xudicial".
Mouliaá destaca que en España "o consentimento é un principio legal incuestionable" e a frase "só si é si" non é só un lema senón "marco que protexe, que achega claridade e que sitúa os dereitos das vítimas no centro".
O avogado Jorge Piedrafita, que exerce a acusación popular en nome de ADIVE (Asociación Defensa Integral Vítimas de Delito Especializada), expresou a súa satisfacción por un auto que procesa ao investigado "tras unha dura e intensa instrución infestada de artimañas da defensa".
Opina que o maxistrado "recolle o sempre exposto por esta parte", que é que Elisa Mouliaá sempre foi coherente e que sufriu secuelas por unha agresión sexual cometida na intimidade e polos que esta parte pedirá "a máxima pena" e "que se garanta a igualdade ante a lei, aínda que o acusado sexa unha persoa poderosa e relevante".
A defensa de Errejón anunciou que recorrerá esta decisión directamente ante a Audiencia Provincial de Madrid, xa que o auto "ignora o resultado das probas practicadas", que "desmontaron, punto por punto, a versión de Elisa Mouliaá", e "as reinterpreta de forma afastada da realidade, en contra do declarado polo sr. Errejón, que foi avalado por todas as testemuñas e documentos achegados á causa".
Para esta parte o maxistrado "xustifica, de forma incomprensible e insólita, as contradicións da sra. Mouuliá en sedes policial e xudicial", e non ten en conta a testemuñas imparciais que estiveron presentes na festa na que ocorreron os feitos, mentres si avala o declarado polos pais da denunciante.